On the road again, czyli Jagna & Raf znów na trasie [USA 2025]

[jagna]

Ha, jednak 15$ płaciliśmy.

Co można zobaczyć w Dolinie Ognia? Oczywiście skały! A konkretnie czerwone jak ogień piaskowce azteckie (jurajskie) na szarych i beżowych wapieniach. Piaskowiec jest pochodzenia morskiego, a swój kolor zawdzięcza związkom żelaza.

Do tego można tu znaleźć trochę naskalnych rysunków sprzed 2,5 tys. lat.
Teren był zajęty przez Indian, kiedy w 1865 zaczęli tu osiedlać się Mormoni (nieakceptowane wielożeństwo zmusiło ich do szukania ustronnych miejsc).

Najfajniejsze są oczywiście skały o różnych fantazyjnych kształtach.

Najbardziej znana skała-słoń:



Sfinks?





Do wielu innych skałek można się wdrapać, ale jakoś nie mieliśmy na to ciśnienia w 42 stopniach…

W każdym takim parku, nawet najmniejszym, jest Visitor Center, gdzie oprócz kupienia koszulki czy magnesu na lodówkę są bardzo pomocni rangerzy, którzy doradzają gdzie pójść i co zobaczyć.

My pojechaliśmy tylko drogą widokową wijącą się wśród czerwieni:











Skały dawały fajny cień:



Koniec Doliny Ognia:



Za parkiem wbijamy się znów w highway I-15 i suniemy ku Parkowi Narodowemu Zion – chyba nr 1 w Utah. Zaraz wyjedziemy z Nevady do Utah, i dodamy sobie 1 godzinę.

Suniemy na wschód drogą I-15.



Tak patrzę na tę fotę, coś mi bowiem przypomina. Przeglądam zdjęcia z 2011… i proszę, jest!

Nie dość, że hotel był ten sam, to jeszcze fotkę pstryknęłam w tym samym miejscu na drodze!



I-15 jest nuuuudna, na szczęście mamy do przejechania niecałe 100 km. Jedziemy na tyle dostojnie, że wyprzedzają nas wszystkie ciężarówki (nie mają tam ograniczeń, czy co?)



a nawet gabaryty



… ale urokami jeżdżenia Hi5 to może już Raf podzieli się osobiście i coś napisze…

[raf]

Fazik, to nie była żadna wyrypa tylko wycieczka zwykła. Wystarczy mieć trochę Waszyngtonów, dostęp do Internetu i można szumieć.

Co do naszego wspaniałego rydwanu kamperem zwanym, to mustangiem to on raczej nie był. Osłem może. Dowoził gdzie miał dowieźć, w 50 stopniach wyjechał z Doliny Śmierci.
Nie za chętnie chciał się rozpędzać, ale jechał.
Na autostradzie wszystkie samochody włącznie z ciężarówkami nas wyprzedzały, chociaż jechaliśmy zgodnie z ograniczeniami prędkości.
Tam chyba jest regułą że jeździ się + 10 mil więcej.

A na deser - co mnie trochę rozśmieszyło na tamie Hoovera, to pisuary o dziwnym kształcie postawione centralnie na widoku w restroomie...



Ale dość już ględzenia o kamperze. Zmierzamy do Zion gdzie burza, która ominęła nas wieczorem trochę namieszała w Parku...